high- up

  1. yüksek şahsiyet
yüksek mevkide/mevkili, yüksek mevki/makam sahibi (kimse), kodaman.
(Br) okulda başarılı öğrenciler arasında olmak Verb
yüksek devlet memuru olmak Verb
yüksek mevkide olmak Verb
oldukça pahalıya mal olmak Verb
Cennet-i Âlâ'da
yüksekte oturmak Verb
kopacak gibi gerilmiş